in memoriam Riek Geurts

Maart 1986 werd Riek Geurts beëdigd als raadslid voor de Partij van de Arbeid. Met haar grote ervaring als hoofd maatschappelijk werk was zij in staat om in de raad met gezag het woord te voeren. Vele jaren daaraan voorafgaand maakte Riek deel uit van de commissie voor de verlening van bijstand. Iedere vrijdagmorgen bracht zij haar kennis en kunde in de vergadering naar voren in het belang van kwetsbare mensen die op een uitkering waren aangewezen.

Riek was heel sterk begaan met het lot van ouderen. Op welke manier invulling te geven aan het uitgangspunt “ zo lang mogelijk zelfstandig te blijven wonen.” (Hoe actueel nog heden ten dage.) Standvastig bracht Riek haar opvattingen naar voren. Had een hekel aan gewichtig gedoe, wars van politiek spelletjes. Stelde zich principieel op. Aan haar idealen, gevormd door haar jarenlange ervaringen binnen het maatschappelijk werk, wilde zij geen concessies doen. Sprak duidelijke taal, verknoeide niet meer woorden dan noodzakelijk. Nog altijd herinner ik me de uitspraak over welzijns- en zorginstellingen: “Samenwerking? Ze beconcurreren elkaar net zo hard als Esso en Shell.“

Met pijn in het hart zag Riek zich op enig moment genoodzaakt tussentijds haar raadslidmaatschap te beëindigen. Maar zij kon niet meer verder toen ze bemerkte dat er onvoldoende steun was voor haar stellingnames.

Riek Geurts, een sociaal democraat in hart en nieren. Een persoon die toen in die jaren tachtig van de vorige eeuw een belangrijke ruggensteun is geweest voor de PvdA Weert.

Alouis Heijmans